Op zondag 20 december organiseert het NESSC zijn jaarlijkse Kerstlezing. Dit jaar wordt de lezing verzorgd door NESSC-onderzoeker Michiel van den Broeke, hoogleraar Polaire meteorologie aan de Universiteit Utrecht.

De lezing zal plaatsvinden in Science Center NEMO in Amsterdam om 16 uur. Ontvangst met koffie en thee is om 15.30 uur. Als u ook het museum wilt bezichtigen, kan dat gratis vanaf 13 uur.

Het ijs van Groenland en Antarctica
In deze lezing reizen we af naar Groenland en Antarctica, waar zich vrijwel al het landijs op aarde bevindt. De ijskappen die we hier aantreffen zijn zo groot, dat ze hun eigen klimaat creëren.

Op Antarctica vinden we de krachtigste winden (gemiddeld windkracht 8) en de allerlaagste temperaturen (-95 graden Celsius) op Aarde. Door de koude heeft zich een kilometers dikke ijskap gevormd die voldoende water bevat om wereldwijd de zeespiegel met gemiddeld bijna 60 meter te laten stijgen. Een ijskern die je op het midden van de Antarctische ijskap boort brengt je zomaar een miljoen jaar terug in de tijd!

De Groenlandse ijskap is bijna 10 keer zo klein en heeft een veel gematigder klimaat. In de zomer vormen zich hier grote smeltwatermeren, maar ook ontdekten wetenschappers recentelijk een enorm, honderden kilometers lang waterreservoir dat zich schuilhoudt in de diepe sneeuw.

Wat verklaart deze extreme klimaatomstandigheden? Worden deze ijskappen bedreigd door de opwarming van de aarde? En wat betekent dat voor de stijging van de zeespiegel? Deze en andere vragen komen tijdens de lezing aan bod, maar natuurlijk gaan we ons ook gewoon vergapen aan de grootse landschappen van deze verre en koude streken.

************************************
Michiel van den Broeke (Rotterdam, 1968) is als hoogleraar Polaire Meteorologie verbonden aan het Instituut voor Marien en Atmosferisch onderzoek van de Universiteit Utrecht (IMAU). Voor zijn onderzoek deed hij veldwerk in IJsland, Svalbard, Groenland en Antarctica. In 2015 ontving hij de Louis Agassiz Medal van de European Geosciences Union (EGU), en werd hij gekozen als lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW).